In oktober ging ik met Pieter, mijn man, een weekje naar Portugal en deden we voor de eerste keer een meerdaagse trekking - de Rota Vicentina of ook wel Fisherman’s Trail genoemd. In totaal is deze tocht 235km die loopt langs de zuidwest kust van de Algarve. Wij deden er een stukje van. Een hele fijne belevenis, die naar meer smaakt!
Wat als tijd, rust & ruimte samenkomen?
Tijd voor jezelf, maar ook voor 2. Zeker zo belangrijk! Als alles daarrond even wegvalt en je gewoon bij mekaar kan zijn…
Met rust bedoel ik dan vooral de mentale rust. Even geen rekening houden met honderdenéén andere zaken. Volledig in het nu zijn.
Op lichamelijk vlak is het immers niet niks en ga je wel wat uitdagingen aan, het ene stuk al wat meer dan het andere.
Wij startten zelf de eerste dag al meteen met de zwaarste, wat als één van de weinige stukken van de totale route als ‘zeer moeilijk’ werd omschreven. Best challenging naar het einde toe. Vooral door het idee dat we er 'achter de volgende klif' wel waren. Ha... niet dus! Voor kinderen is het vaak een motivatie om te blijven gaan... Ik kan me nu meer en meer inbeelden in hun situatie. ;-) Het bleek uiteindelijk nog super ver te zijn, en dat bovendien in de warmte op een moeilijk begaanbaar terrein.
Al bij al was alles toch echt wel haalbaar en zó de moeite!
Te voelen dat je lichaam dit kan, is ook zo fijn. En door zelf in het verleden al serieus met mijn gezondheid te hebben gesukkeld, besef ik steeds opnieuw dat dit geen evidentie is en omarm ik dit gevoel waarschijnlijk nog meer.
Vertragen terwijl je net in beweging bent - bij elke stap vervagen je gedachten meer en meer… Een heerlijk gevoel van vrijheid komt in de plaats! Enkel in je hoofd bezig zijn met waar je je voet het best zal zetten.
Ruimte als in: aan de ene kant de weidse zee en aan de andere kant de woeste natuur, waarin ruwe kliffen en rotsen zich laten afwisselen door verlaten strandjes.
Vooraf was ik wat bezorgd over het weer, aangezien ik zag dat er wel wat regen voorspeld werd. Toen ik de week voordien het weerbericht in’t oog hield, zag ik dat het geregeld ‘extreem weer’ aan de kust was. Oh boy… wat ging dat worden?!
Maar uiteindelijk viel het weer zeker nog mee: genoeg zonnige periodes, die zelfs vaak als erg warm aanvoelden tijdens het wandelen. Warmer moet het voor mij niet zijn - oktober is dus een ideale periode om dit te doen..
We hebben 1 dag regen gehad en dat was voor mij zelfs de beste dag! De natuur is dan op z’n puurst en de temperatuur is toch voldoende zacht om niet af te koelen.
Heerlijk om de regen te voelen die voor verfrissing zorgt, de kracht van de wind te voelen en de effecten daarvan te zien in de vorm van wilde golven die tegen de kliffen stoten. Mighty nature... dit verveelt nooit!
De dorpjes die je tegenkomt zijn echt wel charmant en de mensen die je er tegenkomt zijn supervriendelijk. Op de strandjes zie je overal surfers op de hoge golven - dit is echt wel surfersparadijs!
Na enkele dagen stappen, hebben we ons reisje in schoonheid afgerond door te verblijven in een prachtige ecologische b&b, volledig afgezonderd in de natuur. (Noteer de tip: Casa Brava in Loulé)
Bijna dacht ik dat ik hier toch wel wou blijven. Bijna.
Maar het idee de kinderen en hond terug te kunnen zien, was toch nog voldoende om huiswaarts te keren! ;-)
